Apatura Iris
Nie chcę już zaczynać
Tego co zakończę
Bo wiem że właśnie tego chcę
nie stracić Ciebie
podczas gdy nie mam nic
i nie mam Ciebie
i ryzyko jest zbyt duże
to odważne
myśleć, że tu staniesz
obok
podczas gdy jesteś jedynie marzeniem sennym
które ziści się lada moment
jeśli przekroczysz mur
tylko by przepaść
marzę że znajdziesz w sobie tyle siły
aby wbić szpilki w moje
pylące skrzydełka
zatrzymać przepoczwarzoną
mnie
Mogę być tylko
trofeum na Twojej ścianie
Powiedz jak to jest
że jesteś sama nie wiem kim
że z Bielinka zniżyłam się
do zwykłej zdesperowanej ćmy
palę pylące skrzydełka o tajemnicę
Twojej osoby
dla Ciebie
stanę się nawet Apatura Iris
Dlaczego piszesz? Dlaczego tworzysz?
OdpowiedzUsuńPiszę bo żyję i żeby żyć i nie udusić się od środka. Także, żeby powiedzieć mojemu Powietrzu jak bardzo je kocham.
Usuń